Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2010

ο μοναδικός μου

συντροφιά μοναδική έχω.
την χρειάζομαι..

*το μονοπάτι φαίνεται μακρύ
και το κρύο τσουχτερό
αν έβρισκα και τον χάρτη..
αλλά πού..
αυτά συμβαίνουν μόνο στους τυχερούς*

τουλάχιστον δεν φοβάμαι.
έχω στήριγμα,δεν είμαι μόνη.
γνωρίζω καλά τον συνταξιδιώτη μου.
αυτός δεν πρόκειται να με προδώσει
αλλά μόνο να με βοηθήσει
ούτε να με μαχαιρώσει
αυτός με νοιάζεται
είναι ο αιώνιος φίλος μου..
ο μοναδικός μου!
ο εαυτός μου!

4 σχόλια:

  1. Ό,τι καλύτερο να έχεις τον εαυτό σου συνταξιδιώτη... μακάρι να βρεις και το χάρτη και να είναι ακόμη πιο εύκολη η διαδρομή σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είναι κρίμα όμως που οι αληθινοί αξιόπιστοι συνταξιδιώτες είναι δυσεύρετοι και πθανό ανύπαρκτοι..
    Αυτός είναι ο καημός μου!

    Σ'ευχαριστώ,κι εγώ ελπίζω να τον βρω..

    Φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δυσεύρετοι μπορεί να είναι, ανύπαρκτοι όμως όχι. Χρειάζεται βέβαια να έχεις μόνιμα το φανάρι αναμμένο και να ψάχνεις στα σκοτάδια. Συνήθως εκεί κρύβονται γι' αυτό δεν βρίσκονται και εύκολα. Είναι βέβαιο όμως ότι άμα ψάξεις με υπομονή κι αν δεν βαρεθείς στην πορεία, θα βρεις κάποιον από δαύτους. Όλα εξαρτώνται από το πόσο είναι διατεθειμένος να επιμένει κανείς.
    Αν το αποφασίσεις σου εύχομαι να είναι σύντομη η αναζήτησή σου και με το επιθυμητό αποτέλεσμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σ'ευχαριστώ πολύ για την ενθάρυνση Bd!
    Έχεις δίκιο ότι θέλουμε πολύ στο χέρι μας είναι να το πραγματοποιήσουμε..

    Sweet truth,ευχαριστώ για την ενημέρωση αλλά αυτή η διεύθυνση με βγάζει στο παλιό σου blog..
    Νομίζω πως μπορώ να σε παρακολουθώ μια χαρά και τώρα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή