πες μου πώς..

άνθρωποι για άνθρωποι
αιώνες πίσω
σε διλήμματα και αγκουσίες
βρέθηκαν

άνθρωποι τσουρακισμένοι
αλλά συνάμα θαρραλέοι

εγώ εκείνους ρωτώ
πώς
πώς ανταπεξήλθαν
πώς

το τέλος της αρχής

ο ουρανός άστραψε
και η ησυχία έσπασε
το κόκκινο μπαούλο άνοιξε
εγώ έφυγα
και εσύ ήρθες


άνοιξε πριν από το τώρα
και ύστερα από το μετά


τα μάτια έκλεισαν
και η σκέψη ταξίδευσε
το κόκκινο μπαούλο ξεκλειδώθηκε
εκείνο αποσύρθηκε
και εκείνη επικράτησε

ελπίδα

μα πως να το πω αυτό
αυτό που συμβαίνει;

μα τι είναι εκείνο
εκείνο που σιγοτρέχει;

είναι άραγε μαγικό
ή κάτι φυσιολογικό;

μήπως κάποιο θαύμα
θαύμα Χριστουγέννων;

Ένα κάποιο κρίμα

Απρόσμενα και ξαφνικά
εκείνη τη μέρα
ο ουρανός απέκτησε ένα ακόμη αστέρι

Άδικα και γρήγορα
υψώθηκε πριν βραδιάσει
όταν ακόμη η γη φωτιζόταν από ηλιαχτίδες ήλιου

Λαμπερό να' σαι πάντα
να με βλέπεις
να προσέχεις
να μ' ακούς
κι τώρα
..πέτα!