Τετάρτη 11 Αυγούστου 2010

..και αν όλα σβήσουν πριν προλάβω να τα αγγίξω?
..και αν όλα είναι ένα παραμύθι με τέλος σκοτεινό και όχι καθαρό?
..και αν ο ήλιος πάψει να λάμπει κάθε πρωί?
..και αν το φεγγάρι σταματήσει να στολίζει πια τα μοναχικά μου βράδια?
..και αν ποτέ ξανά το πρόσωπό σου δεν αντικρίσω?
..και αν μόνη μου μείνω τελικά μέσα στα μπερδεμένα μου όνειρα?
..και αν ποτέ ξανά φως δε δω μες τον σκοτεινό μου κόσμο?
Τότε τι?
Τότε είναι το τέλος?
..και αν φτάσω στο τέλος τι θα γίνει?
Φοβάμαι μήπως τρελαθώ..
Αν εκεί που βρίσκεται το τέλος τα άστρα δεν φαίνονται..Αν στη θάλασσα δίπλα δεν μπορώ να ξαποστάσω και να γευτώ την αλμύρα της..Αν ο ήλιος κάθε μου βήμα δεν φωτίζει..Αν το αεράκι δεν μου χτενίζει τα μαλλιά..Αν το χέρι σου το δικό μου δεν κρατά..Τότε ναι!Τότε σίγουρα θα τρελαθώ,γιατί απλά εκεί δεν θα ζω!
Θέλω να ζήσω,τελικά,για κανέναν άλλο λόγο παρά του ότι θέλω να γνωρίσω τον κόσμο.Να εξερευνήσω και να ανακαλύψω.Να μάθω και να διδάξω.Να πάρω και να δώσω.Να ανοίξω τα φτερά μου και να πετάξω μακριά...Εκεί όπου μόνο εγώ ξέρω ότι υπάρχει οξυγόνο για πνοή..
http://www.youtube.com/watch?v=xZEO1Lug25s

Δευτέρα 9 Αυγούστου 2010

Θέλω να ζω κάθε στιγμή..
Θέλω να κλαίω και να αισθάνομαι λύπη..
Θέλω να χαμογελάω και να αισθάνομαι χαρά...
Πίσω από τα πιο διάπλατα χαμόγελα όμως πάντα κρύβεται ένα δάκρυ που παίζει κρυφτό...
Κάποιες φορές κρύβεται μόνο από κοντινά μας πρόσωπα,κάποιες άλλες πάλι κρύβεται και από τον ίδιο μας τον εαυτό.
Αποφεύγουμε να το αντιμετωπίσουμε γιατί φοβόμαστε τον πόνο. Αλλά ο πόνος όλους και όλα βοηθάει,αφού μας κάνει δυνατότερους,απλά εμείς δεν το ξέρουμε ακόμα.Ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό...
Και αν ακόμα πονάς θέλω να το ξεπερνάς!
Τις σκέψεις όλες πίσω να αφήνεις και να τις εγκαταλείπεις!
Σημασία να μην δίνεις σε ποιον λείπεις!
Πρόσωπα και λόγια διέγραψε τα!
Γιατί μόνο έτσι ζεις! 

Τετάρτη 4 Αυγούστου 2010

http://www.youtube.com/watch?v=xOR2Xkuhdxg
Όλα έχουν μία αρχή και ένα τέλος.Η ουσία είναι αν θα καταφέρεις να περάσεις από την αρχή στο τέλος..Αν θα είσαι τόσο δύνατη ψυχή για να μην τα παρατήσεις και τα τελειώσεις όλα εκεί που μπορείς να παλέψεις λίγο ακόμα..Υπάρχουν στιγμές που νομίζεις πως η παράσταση της ζωής σου ρίχνει τίτλους τέλους,πως τιποτα δεν έχει νόημα πια,πως τίποτα δεν αξίζει μια δεύτερη ματιά,μια δεύτερη προσπάθεια.Βλέπεις τα πάντα γύρω σου ανούσια.

Αναρωτήθηκες όμως ποτέ τι σε έφερε σε αυτή τη κατάσταση? Μήπως είναι η μοναξιά? Και ξαφνικά ανακαλύπτεις πως όντως κάτι λείπει από τη ζωή σου.Κάτι που θέλεις,αλλά δεν έχεις.Τα βάζεις με τον εαυτό σου.Τσατίζεσαι.Κλαις.Αλλά δεν καταφέρνεις τίποτα.Το κενό εξακολουθεί να μην γεμίζει.Η απόγνωση σε πνίγει,δεν αντέχεις άλλο,αναρωτιέσαι γιατί να υπάρχει η μοναξιά και τα συναισθήματα.Γιατί να αγαπάμε?Γιατί να λατρεύουμε?Γιατί να πονάμε?

Κυριακή 1 Αυγούστου 2010

Χρυσός κι ασήμι

αγρίμι μες τη νύχτα
ουρλιάζεις δυνατά

Δάκρυα σου στα μαλλιά μου
τα γέλια σου χαρά μου
μα μου στερείς κι αυτά

Ποιος να 'ναι ο λόγος
που ένας θαραλλέος
να κλαίει τόσο πολύ

Ποια να 'ναι η αιτία
που αντί να λες αστεία
ξεσπάς παντού μ' οργή

Δείξε μου τον τρόπο
κι αν θέλει κι άλλο κόπο
εγώ θα προσπαθώ
Μόνο θέλω ακόμα
απ' το δικό σου στόμα
να ακούσω σ' αγαπώ

Πιάνω έναν τόνο
κι ίσως να 'ναι το μόνο
που με πάει μακριά

Λέω μια λέξη
χιονίσει είτε βρέξει
το μέλλον με κοιτά

Θέλω να ζήσω
μα αν δε σ' αγαπήσω
δεν ξέρω αν θα μπορώ

Θέλω να υπάρχω
φιλία μαζί σου να χω
για πολύ καιρό

Δείξε μου τον τρόπο
κι αν θέλει κι άλλο κόπο
εγώ θα προσπαθώ
Μόνο θέλω ακόμα
απ' το δικό στόμα
να ακούσω σ' αγαπώ
http://www.youtube.com/watch?v=Vm80Hkaa1x0