Η τοποθεσία του παραθύρου άλλαξε..Τα ανοίγματα ανάμεσα στα κάγκελα του,όμως,δεν φάρδυναν.
Η μόνη διαφορά,από τότε,είναι η θέα που τώρα αντικρίζω..
Ένα πάρκο!
Με πολλά δέντρα κι παιχνίδια αλλά κ'αυτό το περιφράζουν κάγκελα.
Μικρές αθώες ψυχές είναι χαρούμενες παίζοντας.
Ακόμα δεν γνωρίζουν τίποτε για τον αληθινό κόσμο.
Είναι ήρεμες!
Κάποτε όλοι ήμασταν στη θέση αυτών.
Τότε ήταν καλύτερα από τώρα.
Τώρα συνεχίζω να τις χαζεύω ανάμεσα από τις μικρές χαραμάδες του παραθύρου.
Ούτε τον ήλιο δεν μπορώ να αντικρίσω πια!
Η μόνη διαφορά,από τότε,είναι η θέα που τώρα αντικρίζω..
Ένα πάρκο!
Με πολλά δέντρα κι παιχνίδια αλλά κ'αυτό το περιφράζουν κάγκελα.
Μικρές αθώες ψυχές είναι χαρούμενες παίζοντας.
Ακόμα δεν γνωρίζουν τίποτε για τον αληθινό κόσμο.
Είναι ήρεμες!
Κάποτε όλοι ήμασταν στη θέση αυτών.
Τότε ήταν καλύτερα από τώρα.
Τώρα συνεχίζω να τις χαζεύω ανάμεσα από τις μικρές χαραμάδες του παραθύρου.
Ούτε τον ήλιο δεν μπορώ να αντικρίσω πια!
"Κάποτε όλοι ήμασταν στη θέση αυτών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤότε ήταν καλύτερα από τώρα."
Στο χέρι μας είναι να μείνουμε στη θέση τους έστω και νοερά και η ζωή μας θα γίνει καλύτερη...
Η απαισιοδοξία θρέφει την έμπνευση αλλά η αισιοδοξία θρέφει τη ζωή.
Συνέχισε να γράφεις.
Όντως στο χέρι μας είναι..
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις απόλυτο δίκιο όσον αφορά την απαισιοδοξία και την αισιοδοξία..
Να'σαι καλά! :)
μπορεις πάντα
ΑπάντησηΔιαγραφήνα βγεις έξω...
να μην βλέπεις τη θέα μέσα απ το παράθυρο...
αντι να περιμένουμε τα πράγματα να συμβουν
καλύτερα να προσπαθήσουμε
να τα προκαλέσουμε
καλησπέρα
Κάποιες φόρες είναι δύσκολο να βγεις έξω..
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρειάζεται δύναμη και επιμονή,που ορισμένες φορές είναι σε έλλειψη..
Βέβαια πάντα η προσπάθεια μετρά!
Σ'ευχαριστώ πολύ για τη συμβουλή!! :)
Καλημέρα.Καλώς σε βρήκα.Όλα είναι θέμα επιλογών πάντα θα υπάρχει το μάυρο και το άσπρο.Στο χέρι μας είναι να επιλέξουμε το άσπρο και να είμαστε πάντα αισιόδοξοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωστά..αλλά το άσπρο δεν υπάρχει πάντα χωρίς έστω και λίγο γκρι..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς σε βρήκα και εγώ! :)
Πανέμορφο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ πόσες φορές έχω νιώσει έτσι!
Μεγάλωσα...Και δεν είμαι παρα εικοσιτεσσάρων χρονών!
Πού είναι εκείνη η ξεγνοιασιά; Εκείνη η ανεμελιά;
Καλό απόγευμα!
αυτό ακριβώς αναρωτιέμαι και εγώ,πού είναι?πού χάθηκαν? ..και δεν είμαι καν εικοσιτεσσάρων..
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλά όλα στο χέρι μας είναι! :)
καλό ξημέρωμα!