Άμυνά μου είναι τα αγκάθια της καρδιάς μου
ξεπρόβαλαν αργά και δειλά
μέρα που ο ουρανός είχε το χρώμα των ματιών σου.
μέρα που ο ουρανός είχε το χρώμα των ματιών σου.
Όπλο της αιωνιότητας
σημάδι πόνου
αποτέλεσμα πληγής ακόμα ανοιχτής .
σημάδι πόνου
αποτέλεσμα πληγής ακόμα ανοιχτής .
Εγώ εδώ θα κάθομαι και αργότερα..
αναπολώντας το χθες και σχεδιάζοντας το αύριο.
Εδώ δίπλα στο κύμα,
εδώ δίπλα στην ελπίδα.
Κι αν θες πέρνα για μια βουτιά στην ταραγμένη θάλασσα,
μα πρέπει να θυμηθείς τα αγκάθια της καρδιάς μου.
αναπολώντας το χθες και σχεδιάζοντας το αύριο.
Εδώ δίπλα στο κύμα,
εδώ δίπλα στην ελπίδα.
Κι αν θες πέρνα για μια βουτιά στην ταραγμένη θάλασσα,
μα πρέπει να θυμηθείς τα αγκάθια της καρδιάς μου.
Helmina Zac... τα αγκάθια της ψυχής μας πέφτουν μόνα τους όταν βρεθεί το κατάλληλο χέρι να τα χαϊδέψει... να το θυμάσαι αυτό....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ....
υπέροχο αυτό που είπες Νερένια!
ΑπάντησηΔιαγραφή..το κατάλληλο χέρι όμως μπορεί να μην βρεθεί ποτέ ή να αργήσει να εμφανιστεί,τότε τα αγκάθια της καρδιάς αγριεύουν και δυσκολεύονται να πέσουν..